[pucinmz]

Pozycja boczna ustalona


Jest to pozycja, którą stosuje się TYLKO u osób nieprzytomnych z zachowanymi wszystkimi funkcjami życiowymi (oddech, krążenie).
BARDZO WAŻNE

NIE STOSUJE SIĘ POZYCJI BOCZNEJ USTALONEJ U OSÓB, U KTÓRYCH PODEJRZEWAMY URAZ KRĘGOSŁUPA


Taki układ ciała ułatwia oddychanie, zapobiega zapadaniu się języka, nie wywiera nacisku na klatkę piersiową i pozwala na swobodny wyciek płynów z jamy ustnej. Jeden ze sposobów układania nieprzytomnej osoby do pozycji bezpiecznej wygląda następująco:

1. Ratownik klęka obok leżącej osoby (zdejmuje jej okulary, nakrycie głowy itp)


2. Odchyla rękę poszkodowanego (znajdującą się po stronie ratującego) do góry


3. Zgina kolano i rękę w łokciu znajdujące się po przeciwległej stronie (aby zgięta noga nie opadała, można wsadzić jej stopę pod drugą, leżącą nogę)


4. Chwyta na przeciwległe kolano lub biodro, a drugą ręką podtrzymuje kark poszkodowanego i pewnym ruchem
obraca go ku sobie


5. Głowę pacjenta kładzie na jego dłoni i otwiera usta


6. Ewentualnie poprawia układ nóg, by pozycja była stabilna i przykrywa poszkodowanego kocem lub folią NRC



Zatrzymanie krążenia - MASAŻ SERCA


Przyczyn powodujących zatrzymanie lub niewydolność akcji serca jest wiele.
Do najczęstszych należą:
- bezdech,
- nagłe choroby serca lub płuc (zawał mięśnia sercowego, zator płucny),
- uszkodzenie stymulatora serca,
- wypadki związane z utratą krwi lub uszkodzeniem czaszkowo-mózgowym,
- zatrucia,
- wstrząs elektryczny, (porażenie prądem stałym [piorun] lub zmiennym [prąd z gniazdka])
- nagłe zanurzenie w zimnej wodzie,
- wstrząs anafilaktyczny (uczulenie).

Zadaniem masażu serca jest utrzymanie "minimalnego krążenia" poprzez rytmiczne uciskanie mostka na odpowiedniej wysokości. Jest to jedyna metoda zapobiegająca niedokrwieniu mózgu i najważniejszych narządów do czasu przybycia pogotowia.
Należy pamiętać, że zatrzymaniu krążenia zawsze towarzyszy bezdech, dlatego
w takim przypadku przeprowadza się resuscytację krążeniowo-oddechową (czyli masaż serca i sztuczne oddychanie).

Prawidłowej techniki masażu serca i sztucznego oddychania nikt nie jest w stanie nauczyć się z czystej teorii. Przynajmniej raz w życiu należy przećwiczyć ten zabieg na specjalnym manekinie. UWAGA - nie wolno ćwiczyć na żywych ludziach, gdyż grozi to bardzo poważnymi komplikacjami!

1. Podczas reanimacji, chorego układa się na plecach i sprawdza się oddech przybliżając do jego ust i nosa swoje ucho i policzek w celu usłyszenia i poczucia wydychanego powietrza.

2. Jeśli nic nie wyczuwamy, obnażamy klatkę piersiową poszkodowanego w celu odpowiedniej lokalizacji miejsca ucisku. Budzi to niekiedy oburzenie ze strony gapiów, lecz nie należy zwracać na to uwagi.

3. Miejsce ucisku znajduje się tuż poniżej połowy mostka (1/3 dolnej części mostka). Obecnie uznaje się, że należy uciskać po prostu "środek klatki piersiowej", aby nie tracić czasu na różne metody znajdowania dokładnego miejsca.
Miejsce na klatce piersiowej odnajduje się jadąc palcem wzdłuż linii podżebrowej do wyrostka mieczykowatego.(każdy może znaleźć u siebie ten wyrostek - jest to taka miękka chrząstka znajdująca się na końcu mostka - tuż nad brzuchem) Następnie odkłada się od tego punktu 2-3 palce na mostku i przykłada się obok nich nadgarstek drugiej ręki.



4. Ucisk mostka powinien być silny, krótki i płynny, dokonywany nadgarstkami ratownika ułożonymi jeden na drugim. Należy pamiętać, aby ramiona znajdowały się prostopadle do klatki piersiowej. Przy wyprostowanych łokciach naciska się na mostek wgłębiając go na 4-5 cm (u dorosłego) w kierunku kręgosłupa.

5. Nie wolno stosować uderzenia pięścią w okolicę przedsercową Manewr ten może wykonać TYLKO personel medyczny, w przypadku, gdy pacjent jest podłączony do monitora (w warunkach szpitalnych), a do zatrzymania doszło na oczach personelu. Ratownicy bez wykształcenia medycznego wykonują tylko pośredni masaż serca.

Serce leżące pomiędzy mostkiem a kręgosłupem zostaje uciśnięte, co powoduje wyciśnięcie krwi z komór do małego i dużego krwiobiegu. Po zaprzestaniu ucisku następuje powtórne odkształcenie się ściany klatki piersiowej, co pozwala na napełnienie się krwią komór serca.
Dostateczne krążenie krwi i ciśnienie tętnicze uzyskuje się wykonując masaż z szybkością
ok.100 ucisniąć na minutę. Nacisk na mostek wykonuje się 30 razy, po czym dwa wdechy (każdy trwający około 1 sekundę).

Cykl (30/2) powtarza się!!!!

Zgodnie z nowymi postanowieniami Europejskiej Rady Resuscytacji, cykl jest taki sam dla jednego jak i dwóch ratowników.
System 30/2 stosuje się także u dzieci, uwzględniając oczywiście mniejszą ilość wdmuchiwanego powietrza i większe tempo uciśnięć (ok.120-130 na minutę).
Trzeba pamiętać, że im mniejsze dziecko, tym nacisk na klatkę piersiową maleje (u niemowlęcia głębokość ucisku wynosi ok.2 cm. i wykonuje się go dwoma palcami).

Resuscytację krążeniowo-oddechową prowadzi się do momentu:

* Utraty sił ,czyli fizycznych zdolności ratowników do prowadzenia dalszej resuscytacji
* Powrotu czynności życiowych
* Przejęcia poszkodowanego przez zawodowy personel medyczny

Niekiedy podczas masażu serca z powodu zbyt małej elastyczności kości dochodzi do połamania żeber. Jednak w żadnym wypadku nie należy przerywać masażu.
Masaż serca trzeba prowadzić z wyczuciem i zdecydowaniem,
a te umiejętności dają tylko ćwiczenia praktyczne na kursach pierwszej pomocy.


Materiały zostały pobrane ze strony internetowej:
http://www.ratownictwo.waw.pl i http://www.opel24.com